Dokkumer Lokaaltje 1

Stoomlocomotief nr. 1059 (serie 1050-1060) van de

H.IJ.S.M. (later serie 7100 van de N.S.) met een trein langs het perron van het station Anjum van de N.F.L.S. tussen 1913 en 1920 (Foto afkomstig van Het Utrechts Archief)

Het oorspronkelijke tracé richting Morra. Nu een natuurgebiedje.
Links de voormalige locomotieven loods

De spoorlijn Leeuwarden – Anjum, ook wel genoemd het Dokkumer lokaaltje was de spoorlijn tussen het station Leeuwarden en het station Anjum. In de loop van de tijd heb ik veel over deze spoorlijn gelezen. Dat is niet zo moeilijk, via internet is heel veel  over deze lijn terug te vinden. Niet alleen zijn daarop films over dit lijntje te bekijken, zelfs is het onvolprezen volksliedje, It Dokkumer Lokaeltsje, daarop te beluisteren. De lijn is aangelegd in de periode 22 april 1901 tot 24 augustus 1913 door de Noord-Friesche Locaalspoorweg-Maatschappij (NFLS). Helaas, sinds 1940 rijdt het treintje niet meer voor mensen. Een deel van de lijn bleef gedurende een aantal jaren was nog wel in gebruik voor goederentransport, tot ook dit vervoer niet rendabel bleek. Delen van het traject werden in de loop van de jaren opgebroken. Gelukkig zijn er ‘sporen’ van de voormalige spoorlijn terug te vinden. Deze ‘sporen’ zijn door de stichting Noord-Friesche Lokaal Spoorwegmaatschappij in beeld en kaart gebracht. Tijdens mijn verblijf op de camping Esonstad, nabij Oostmahorn, reden om aan de hand van deze informatie een aantal van deze sporen op te zoeken. Dus op de fiets naar Anjum. Het voormalige treinstation ligt aan de Hearrewei. Het is het laatste huis aan deze weg. Vragend naar de Hearrewei kreeg ik als reactie, ‘je bedoelt de Herenweg? 

Achtergevel van het station Anjum

De imposante achtergevel ligt aan de Herenweg. Verbazingwekkend is dat je een dergelijk groot stationsgebouw niet verwacht in een dorp als Anjum. Bij de opening van het stationsgebouw op 24 augustus 1913 zal het inwoneraantal van Anjum niet bijzonder groot zijn geweest. Wellicht was de grootte van het station gericht op groei van het aantal inwoners. Maar, bij de sluiting van het station op 15 mei 1935 was het personenvervoer al geruime tijd onrendabel. Aan de voorzijde van het stationsgebouw, nu gelegen aan een natuur- /wandelgebiedje, kun je een stukje van het oorspronkelijke tracé van de spoorlijn lopend volgen.

Voorgevel, perronzijde, van het station

Het gebouw wordt bewoond en ziet er goed onderhouden uit. Mijn indruk is dat, indien deze spoorlijn in de provincie Zuid-of Noord-Holland zou liggen, deze als cultureel erfgoed  zou zijn aangemerkt met alle financiële positieve ondersteuning vanuit de provincie, rijksoverheid en gemeenten. Gedeputeerde Staten van Friesland schieten hier,  zoals ik het zie, drastisch tekort om o.a. sturing te geven aan het proces. Wellicht dat de NAM, zichtbaar aanwezig in de omgeving, met kennis en financiële middelen het in stand houden van trajectdelen en de uitbreiding daarvan helpt bevorderen.
Het aantal toeristische trekpleisters is wel heel dun gezaaid in dit gedeelte van Friesland. Morgen op de fiets naar het voormalige stationsgebouw in Morra-Lioessens, gelegen op een afstand van 2,4 km van Anjum.