In 2009 bezocht ik het museum van de Stoomtrein Katwijk Leiden. Uren
bracht ik er door om zoveel als mogelijk te fotograferen en te filmen. Dinsdag
j.l. was ik daar terug. Een compliment voor hetgeen er in de tussenliggende
jaren is veranderd en vernieuwd.
In het stationsgebouw, een natuurgetrouwe
kopie van het station Gorsel aan de tramlijn tussen Zutphen en Deventer, krijg
je naast het spoorkaartje de museumwijzer uitgereikt. Met dit professioneel
gemaakte overzicht vind je de weg door het binnen- en buitenmuseum. De stoomtrein van 11 uur was even voor mijn
komst vertrokken, de volgende stond voor 12 uur gepland.
 |
| De locomotievenloods |
Dus tijd genoeg voor
het bezichtigen van de stoomlocomotieven in de stoomlocomotievenloods en
de gerestaureerde en nog te restaureren rijtuigen
in de rijtuigenloods. Deze rijtuigenloods is een kopie van de loods van de
Gelderse tramwegen in Doetinchem. Lopend langs en over het smalspoorrail naar
de motorlocomotievenloods. Voor en in de loods, een kopie van een
locomotiefloods bij een steenfabriek, een bonte verzameling van
diesellocomotieven. Maar, daarvoor ben ik niet naar hier gekomen. Bij de
stoomlocomotiefloods wordt de stoomlocomotief bijgevuld met water en
gereedgemaakt voor vertrek. Mooi op tijd dus voor foto’s. Ook op tijd om in te
stappen. De meereizigers zijn in hoofdzaak ouders met jongere kinderen.
We kijken niet op
een minuut of meer, zodra de laatste bezoeker zich in de trein heeft geïnstalleerd
vertrekken we. Rechts van ons het strand van het Valkenburgse meer. Het is
heerlijk weer, dus best wel druk daar, zowel in als buiten het water. Dit meer
is ontstaan door de winning van zand voor de A44. Nu wordt hier zand gewonnen
voor de kalkzandsteenindustrie in Hillegom. Na een paar kilometer zien we links
het voormalige Marinevliegkamp Valkenburg. De vliegtuigen zijn verkocht en het
vliegveld wordt ontmanteld. In de nabije toekomst wordt het terrein bebouwd.
 |
| Op de achtergrond de verkeerstoren met op de voorgrond een bunker |
De
verkeerstoren blijft als een monument. Op de voorgrond van de toren een bunker,
een restant uit de 2e wereldoorlog. De route eindigt voor het
zandwindepot van de kalkzandsteenfabriek. De bedoeling is, aldus de conducteur,
dat de spoorlijn wordt doorgetrokken naar het pannenkoekenhuis aan de andere
zijde van het vliegveld.
De locomotief rangeert ondertussen, kinderen mogen het vuur in de
ketel bewonderen, en we rijden dezelfde route terug. Na 30 minuten zijn we
terug op het station waar reizigers voor de volgende rit zich verzamelen.
Voor
de rijtuigenloods staat een dieseltrein met open wagens klaar voor de route
naar het remiseterrein. Op dit terrein bevindt zich het museumdepot. Van deze mogelijkheid maak ik geen gebruik.
Wel van het binnenmuseum met een aanzienlijke collectie stoomlocomotieven. En,
wat mij ook steeds weer weet te boeien, de collectie modelspoorbanen. Vele uren
werk voor het op schaal bouwen van stations en bedrijven. Fascinerend allemaal.
Ten slotte, wandelend langs en over het smalspoor, het buitenterrein
bezichtigd.
 |
| Op de achtergrond de rijtuigenloods |
Nabij de rijtuigenloods ligt en staat een verzameling doorgeroeste kipkarren.
Deze zou ik zeker een andere plek geven, buiten het zicht. Dit geldt ook voor de
verzameling draaischijven. Je krijgt dan vanaf de rijtuigenloods een mooier
beeld op het stationsgebouw. Ach, er moet wat te wensen overblijven. Voor het
overige niets dan lof voor het museum en de vele vrijwilligers.
 |
| De motorlocomotievenloods rechts achter |
 |
Een doorkijk naar het stationsgebouw via een gat in een kipkar
|
 |
| Achter links het binnen museum en werkplaats
|
